Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΦΕΖΟΥ
ΦΕΖΟΣ = ο γάιδαρος του ΝΤΟΥΣΜΑΝΟΥ
Ο Ντουσμανος ήταν γνωστός κυνηγός λύκων. κάθε βράδυ έστηνε τις λυκοπαγιδες και το πρωί τις έλεγχε.
Ένα πρωί βρήκε τον λύκο πιασμένο και αφού τον σκότωσε τον φόρτωσε πανωσαμαρα στον αμέριμνο φεζο.
Μπαίνοντας στο χωριό ήταν κόσμος μαζεμένος στο ΜΧΟ και όταν άκουσαν για λύκο μαζεύτηκαν κι’αλλοι.
Άρχισαν να επεξεργάζονται τον λύκο και να θαυμάζουν το μέγεθος του.
-Κατέβασε τον ρε Ντουσμανε να τον δούμε καλά ,τον λέει ο γραμματέας.
Τον πιάνει ο Ντουσμανος και τον ρίχνει κάτω.
Στον θόρυβο που έκανε πέφτοντας ο βαρύς λύκος ,γυρναει ο φεζος κοιτάζει τον λύκο βγάζει μια γκαρίδα και πέφτει ξερός.
Τραβάνε-κτυπάνε .τίποτα πάει ο φεζος
-Όρε του βρόμιου τόσην ώρα δεν ηξερι τι κουβαλουσι (είπε ο περίλυπος Ντουσμανους)